Context
Α | PERFORMANCES // ΜΟΥΣΙΚΗ-ΘΕΑΤΡΟ
Η μυθική διάσταση της μουσικής Όπως ακριβώς σε μια μουσική παρτιτούρα, είναι αδύνατο να κατανοήσεις ένα Μύθο σαν μια συνεχή ακολουθία.Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν ακούν ένα κομμάτι, δεν ενεργούν οι ίδιοι αλλά είναι μάλλον παθητικοί δέκτες. Από τη μελωδία στον θόρυβο, από τον ήχο στο χρώμα, από το χρώμα στην εικόνα, από την εικόνα στις λέξεις. Ο εικονοφόρος λόγος της Μουσικής που επηρεάζεται από τον περιβάλλοντα χώρο, γεννιέται από την ύλη και εξαρτάται άμεσα από αυτήν: σε έναν άδειο χώρο θα χτυπήσει στον τοίχο και θα γυρίσει πίσω με άλλη μορφή, ως ηχώ... σε ένα χώρο γεμάτο ανθρώπους θα αλλοιωθεί από την πρόσκρουση στα σώματά τους ή θα χαθεί μέσα και κάτω από θορύβους και φωνές. Ανα-μορφώνεται σε ήχο που μας αγγίζει, μπαίνει μέσα στα σώματα, ξυπνάει μνήμες άλλων ήχων θαμμένων, ερεθίζει τη σκέψη, τις αισθήσεις και εμπλουτίζει το λόγο διαδίδοντας ιδέες με τη μορφή της φωνής. Η Μυθική διάσταση της Μουσικήςαφορά ηχητικές αναζητήσειςπου βιώνονται όχι ως τελικό εξιδανικευμένο προϊόν αλλά,ως μέσο ανα-μόρφωσης του πραγματικού ξανα-μετατρέπεται σε πρώτη ύλη και εργαλείο σύνθεσης. Οι Μύθοι σχετίζονται με τον άνθρωπο χωρίς αυτός να το γνωρίζει και η Μουσική είναι το μέσο για να «δούμε» τον εαυτό μας σαν χώρο όπου συμβαίνει κάτι.
Θεατρική Παράσταση 1-- Ιχνευτές
Το έργο αναφέρεται στην κλοπή των ιερών βοδιών του Απόλλωνα από το νεαρό Ερμή και την εφεύρεση του πρώτου έγχορδου, της λύρας. Όμως αυτό που κυρίως διαπραγματεύεται εδώ ο Σοφοκλής, ιχνηλατώντας στις ανθρώπινες συμπεριφορές και αντινομίες, είναι ο εξανθρωπισμός του ανθρώπινου ζώου, μέσα από το μυητικό και λυτρωτικό χαρακτήρα της μουσικής. Σκηνοθεσία και χορογραφία : Δημος Αβδελιώδης Μετάφραση και Διασκευή : Γιάγκος Ανδρεάδης Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης Σκηνικά,κοστούμια : Μαρίας Γεράρδη-Πασσαλή Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ανδρέας Καρακότας, Βασίλης Σπυρόπουλος, Ρένα Κυπριώτη, Άρτεμις Ματαφιά, Δελλαπόρτα Σοφία, Κλούβα Χρύσα, Νικόπουλος Γιώργος, Ρούσσου Δανάη, Αλεξοπούλου Κέλυ, Διαμαντοπούλου Τζούλια, Φλωράτος Γιώργος, Νικηφόρου Εύα, Παπαγεωργίου Κατερίνα. Παίζουν και ενορχηστρώνουν οι μουσικοί: Αβδελιώδης Γιάννης – κρουστά, μεταλλόφωνο \\ Αβδελιώδης Αλέξανδρος - πιάνο \\ Νικόπουλος Γιώργος \\ Νικηφόρου Εύα \\ Ρούσσου Δανάη.
Θεατρική Παράσταση 2 -- Κι όμως κινείται
Μια ομάδα σύνθετων σωματικών παραστάσεων,όπου συναντιούνται ο χορός με την ακροβασία και την performance. Έναεκφραστικό φάσμα που γεννά δέσμες γεγονότων αξιοποιώντας τη τρισδιάσταση χωρική συνθήκη και χρησιμοποιώντας τη Μουσική ως επικοινωνιακό τρόπο.
Βλέπουμε ένα σώμα να ανεβαίνει σ ένα πανί (έχει τη λειτουργία σχοινιού), ύψους 6-8 μέτρα, να δένεται με αυτό και να αφήνεται σε πτώση. Η πράξη συμβαίνει σε επανάληψη. Ακούμε τον ήχο του πανιού καθώς μπλοκάρει την πτώση και από μακριά αρχίζει ένας αμανές, από ένα πρόσωπο,που δεν είναι αρχικά ορατό. Η κίνηση στα πανί σταδιακά μαλακώνει και ο τραγουδιστής εμφανίζεται. Ο αμανές ολοκληρώνεται ταυτόχρονα με την τελευταία πτώση που γίνεται σε αργή κίνηση και οδηγεί τη χορεύτρια στο έδαφος και τον μουσικό σε ταξίμι. Μέσα στη διάρκεια του ταξιμιού, ο χορός από αργός γίνεται ρυθμικός παρασύροντας τη λύρα να μεταβεί σε αργό μοτίβο πεντοζάλη. Η χορεύτρια απομακρύνεται σταδιακά από το κάδρο και η πράξη τελειώνει με τη μουσική σε cressendo, καθώς η μορφή του μουσικού γίνεται κατάφωτη.
Αποστολάκης Δημήτρης /αμανές,λύρα
Σουγιουλτζή Χριστίνα /χορός,ακροβασία
Μουσική Παράσταση 1 – VideoArt Installation
Ο Άρης Μιχαλόπουλος VideoArt καλλιτέχνης και φωτογράφος και ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος (Spyweirdos), Μουσικός και Υποψήφιος Διδάκτωρ Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών Πάτρας (στον τομέα της ακουστικής & ψηφιακής επεξεργασίας σημάτων), θα παρουσιάσουν το ηχητικό μουσικό έργο “FEELINGOFMOVEMENT – CREATIVESPACES” που πραγματεύεται τη μετατροπή του περιβαλλοντικού θορύβου και την ηχογράφηση ηχοτοπίων σε ψηφιακά ηχητικά σήματα. Η μουσική παράσταση θα υποστηριχθεί οπτικά με το Εικαστικό Video “MORPHEE : VISUALPOERTYANDAPERSONALDIARY” του Άρη Μιχαλόπουλου
ΜουσικήΠαράσταση 2-- Στέρφος// Χάος
ΣΤΕΡΦΟΣ // Το κομμάτι αντανακλά συναισθήματα που γεννά η ανθρώπινη επαφή, εμπειρία, κατοίκηση και βίωση ενός μικρού παραθαλάσσιου χωριού κάπου στο Αιγαίο. Εσω-κλείει μνήμες του χωρικού περιβάλλοντος και των ανθρώπων του, συνδυάζοντας περιβαλλοντικές ηχητικές καταγραφές, ανθρώπινες ιστορίες, παραδοσιακή μουσική και αφηρημένους ήχους που ντύνουν τη καθημερινή πρακτική. Στο εν λόγω έργο, η παραγώμενη ηχο-ιστορία είναι Μουσική σε ρόλο κάθαρσης. (01 Ιουλίου 2009 | Giga-Hertz Award for Electronic Music (2010), Institut für Musik und Akustik, Karlsruhe, Germany)
ΧΑΟΣ // Το κομμάτι μας ταξιδεύει σε ένα μικρό νησί στο Αιγαίο. Εκεί υπάρχει μια σπηλιά, όπου ο μύθος του χωριού λέει πως το βάθος της είναι τέτοιο που συναντά τα βάθη της θάλασσας. Ένας μυθικό μέρος, μυστικό καταφύγιο των παιδιών που στεγάζει το αγαπημένο του παιχνίδι: να πετούν στο κρατήρα του πέτρες περιμένοντας τον εκκωφαντικό και απόκοσμο ήχο που γεννάται όταν η πέτρα φτάνει στον προορισμό της.Το όνομα αυτής της σπηλιάς είναι ΧΑΟΣ.
(01 Δεκεμβρίου 2009, Performed by Ourania Lampropoulou, SARC, Belfast, 8 May 2009. Drawing by Eleanna Kotsikou + Melpo Danou).
Ο Ορέστης Καραμανλής διδάσκει στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής του Ανώτατου Τεχνολογικού Ιδρύματος Κρήτης & διεξάγει έρευνα πάνω στην ηλεκτροακουστική σύνθεση και την αλληλεπίδραση ανθρώπου-μηχανής στο Sonic Research Arts Centre του Belfast (NI).